Paulette Verlée, het alter ego van Veerle Pollet, leerde op jonge leeftijd piano spelen met de werken van Bach en Schumann. Voor haar eerste langspeler die vorig jaar uitkwam, haalde ze haar inspiratie bij Erik Satie. Voor haar nieuw werk ‘Les Barricades Mystérieuses’ vormde François Couperin het uitgangspunt. In de ban van zijn “leçons de ténèbres” maakte ze eerst haar eigenzinnige pianoversie van “MEM,” nadien creëerde ze nieuw, eigen werk op basis van zijn ietwat grappige en mysterieuze titels van zijn ‘pièces de clavecin’.
Het nieuwe album is een verfijnde collectie geworden van neoklassieke muziek, met de herkenbare toets van Paulette en deze keer met een knipoog naar de barokmuziek.

Niet enkel Paulette liet zich inspireren door de heerlijke titels van Couperin. Ook Magritte heeft maar liefst 2 werken gemaakt met dezelfde titel, ‘Les Barricades Mystérieuses’. Als Jettenaar en groot liefhebber van Magritte kon ze dan ook niet anders dan hiernaar te verwijzen met het artwork van de plaat.

Op scène worden de pianowerken opnieuw voorzien van doordachte cellopartijen, gebracht door Maaike Organe. Het beeldmateriaal dat live achter hen geprojecteerd wordt, komt deze keer grotendeels van de Berlijnse filmpionier Walter Ruttmann. Zijn abstracte animatiefilmpjes uit de jaren ’20 sluiten perfect aan bij het surrealistische beeld van Magritte.

Met deze plaat levert Paulette Verlée een waardige opvolger voor “choses vues à droite et à gauche (sans lunettes)” die airplay kreeg op Radio 1 en Klara. Ook Nils Frahm toonde zijn enthousiasme en nam de single ‘Reprieve for Piano Solo’ op in zijn persoonlijke Spotify playlist. Onlangs nog stond Paulette in de kijker met haar eigenzinnige rework van het nummer “11.10” van Sohnarr (de band rond Patricia Vanneste, ex-violiste bij Balthazar die ook de soundtrack van “Knokke Off” maakte.)